w grudniu chciałem iść na Wołyń do kina i nie mogłem znaleźć w całej Warszawie seansu, widzę że nic się nie zmieniło w tym temacie...dość krótki czas był puszczany w kinach, a szkoda...

No i co z tego, że film jest wybitny, skoro nie można go obejrzeć, bo ambasador Ukrainy nie pozwolił go wyświetlać częściej niż raz na dwa tygodnie?

Film wybitny, tak jak większość tego reżysera. Ogólnie rzecz ujmując film o tym jaką chorobą jest nacjonalizm i nienawiść na tle narodowosciowym. Przestroga przed takimi organizacjami jak UPA czy ONR.

Znam historię Wołynia, moja rodzina została tam wymordowana. Jednak film mnie rozczarował, owszem koncepcja ukazania masakry z punktu widzenia jednej rodziny a raczej jednej kobiety jest ciekawa, ale miejscami koszmarnie nudna, przeciągnięta. Wiele scen w filmie nic do niego nie wnosiło, akcja zerowa, a to , że kamerzysta zdawał się łazić za aktorami z kamerą na ramieniu co powodowało trzepanie obrazem doprowadzało mnie do furii. Nie podoba mi się realizacja filmu, uważam,że biorąc sobie tak poważny temat reżyser chciał samym tytułem sobie nagrabić odbiorców..dla mnie wcale film nie był wart tego czasu, który spedziłam w kinie, nie było w nim nic ciekawego ani zaskakującego, uwazam , ze ktoś nie miał pomysłu na film, a jedynie na tytuł. Reżyserzy uwielbiają rzucać się w tematy historyczne, delikatne, ale i kontrowersyjne po to, zeby zdobyć kasę niestety, nie popieram takiego podejscia i uważam, że tu to to było najważniejsze.Film nie jest udany, jest zrobiony po najmniejszej linii oporu.Lepiej przeczytac książke niż iśc na ten film.

Nie moge napisac opinii bo w kinie nie wyswietlaja Wołynia-boja sie aby nie urazic-zenada...

Wróciłam do domu po obejrzeniu filmu. Moja rodzina pochodziła z Lwowa, Babcia Ukrainka w wieku 16 lat wyszła za mąż za Polaka. Po pogromach nigdy więcej nie użyła żadnego ukraińskiego słowa, nawet rozmawiając z rodziną.
Byłam na Ukrainie dwa lata temu, a tam 27 pomników Bandery.
W filmie nie pokazano wiele barbarzyństwa które robili Ukraińcy, szkoda bo może światu przydało by się więcej wiedzy na ten temat...pokazali przykłady okrucieństw jakoś w 10 %, Polecam film jest doskonały. Po projekcji filmu sala zamarła i pierwszy raz widziałam, że nikt nie wychodzi, była cisza....

Przekazałem pieniądze na dokończenie tego filmu, i nie żałuję ani złotówki! Po kiepskich, komiksowych "Miasto 44", czy "1920 Bitwa warszawska", nareszcie prawdziwe kino na poziomie.

Całkowita porażka, szkoda czasu.

Obejrzałam ten film , bo wewnętrznie czułam taką potrzebę. Byłam przygotowana historycznie , odwiedziłam bieszczady i cmentarz , wysłuchałam ludzi którzy tam żyją .Wcześniej znałam historię tamtych lat i miejsc od moich dziadków bo siostra mojego dziadka wyszła za mąż za ukraińca ,dokładnie tak jak w filmie. Jestem pod wrażeniem przekazu. 10/10

Na wniosek deputowanego „Swabody” Olega Sirotiuka, rada obwodu tarnopolskiego postanowiła wstrzymać finansowanie aktorom Teatru Dramatycznego. Sirotiuk nie ukrywa, że jest to konsekwencja zaangażowania się aktorów w zdjęcia do filmu Wojciecha Smarzowskiego „Wołyń”."Uważamy, że premiowanie w warunkach, kiedy należy zdecydowanie zareagować na skandaliczną sytuację wokół filmu „Wołyń” pracowników tej struktury jest nie do przyjęcia (…), mówił deputowany, którego cytuje portal zaxid.net.Chodzi o kwotę 444 tys. hrywien, która miała wpłynąć z budżetu państwowego jako dotacja stabilizacyjna dla Teatru Dramatycznego w Tarnopolu. Kwota została już uwzględniona w poprawkach do budżetu obwodowego i miała zostać przyjęta na posiedzeniu 4 listopada.Należy zauważyć, że w filmie wystąpiło zaledwie czterech aktorów, a dotacja miała trafić do całego zespołu artystów – podkreśla deputowana Larysa Rymar, która uważa, że zastosowano odpowiedzialność zbiorową. Według niej, taki rodzaj kary jest nieodpowiedni.
W filmie Wojciecha Smarzowskiego brali udział aktorzy teatru imienia Marii Zańkowieckiej ze Lwowa. 45 z 53 deputowanych obecnych na sesji opowiedziało się za propozycją „Swobody”. - Polacy niestety byli ofiarami, a Ukraińcy mordercami.

Porażką tego filmu jest każdy widz, który odbiera go wyłącznie jako historię o Polakach-ofiarach i Ukraińcach-bestialskich mordercach. Film jest wybitny, jeśli jest uniwersalny. Taka historia, jak na Wołyniu, zdarzyła się też w Srebrenicy i w Rwandzie. I nie łudźmy się: zdarzyła się też na ziemiach polskich, gdzie Polacy bynajmniej nie byli ofiarami. Film pokazuje, jak łatwo rozpalić nienawiść, sprawić, że dobrzy sąsiedzi rzucą się sobie do gardeł. Przerażająca myśl, że to wciąż może się zdarzyć.

Przed 11 listopada polecam moją recenzję:
pawelbystrowski.blox.pl

Dlaczego warto iść na „Wołyń’?
20.10.2016 loveestate edytuj wpis
Wojciech Smarzowski filmem „Wołyń” postawił wykrzyknik na końcu polskiej historii II Wojny Światowej. Bez opowieści o ludobójstwie Polaków na kresach nasza świadomość narodowa była nie tylko niepełna ale po prostu zafałszowana.

37451_100779973308956_7064941 _n

Tomasz Raczek powiedział „byliśmy świadkami skandalu jaki rozpętał się na festiwalu w Gdyni w związku z „Wołyniem” ponieważ był to film powszechnie uznany przez wszystkich, którzy go widzieli za; wyjątkowy, wybitny, a przede wszystkim bardzo ważny! A potem został pominięty przy rozdaniu nagród!” Grażyna Torbicka odpowiedziała „Nie rozumiem tego, to jest film bardzo ważny ale przede wszystkim bardzo dobry”

„Wyjątkowy”, „wybitny” ale przede wszystkim „bardzo ważny”. Zanim przedstawię własną ocenę dlaczego jest to film ważny i z jakich powodów nie dostał nagrody głównej w Gdyni zacznijmy od tego czy istotnie jest „wyjątkowy” i „wybitny”

Warsztat. Pamiętam materiały dołączone do płyty DVD „Władca Pierścieni”. Reżyser filmu Peter Jackson opowiadał jak przez rok pracował nad scenariuszem. Przez kilka miesięcy codziennie spotykał się z Frances Walsh i Philippą Boyens i po wiele godzin robili poprawki, wracali do wcześniejszych wątków, ciągle szlifowali dialogi, znów robili poprawki i tak miesiącami. Co za profesjonalizm,
tak myślałem wtedy, czy kiedyś w polskim kinie zobaczę takich profesjonalistów? Ponieważ drodzy Państwo każda niedoróbka scenariusza i dialogów będzie widoczna i będzie raziła. Dam przykład z filmu „Katyń” – akcja sceny dzieje się w Krakowie w mieszkaniu generałowej, służąca zwraca się do Pani „czekam na dworze” Małopolanie od razu podskakują na krzesłach bo u nas idzie się na „pole”. Smarzowski przez 4 lata pracował nad filmem w tym 2 lata przygotowań tj. zbieranie danych historycznych, lektury ocalałych, konsultacje historyczne. Na ekranie widać 100% profesjonalizmu, a to oznacza szacunek dla widza, który kupuje bilet i nie chce być traktowany jak dziecko.

Aktorzy. Do roli głównej przeprowadzono casting z 250 potencjalnymi kandydatkami. Jak Państwo sądzą np. ile kandydatek przewinęło się do roli Lidii w „Quo Vadis” Kawalerowicza? To było pytanie retoryczne… różnica jest widoczna! Podałem przykład dla głównej roli ale wszyscy aktorzy sprawdzili się doskonale. Wyraziste postacie charakterystyczne dobrze dobrane typami psychofizjologicznymi. Aktorzy dziecięcy grają tak jak grają ich rówieśnicy w podobnych produktach Hollywood.

Nastrój. Napięcie buduje się detalami.

Po pierwsze; plenery, wnętrza, dekoracje i kostiumy. Musimy uwierzyć, że oglądamy prawdziwy świat, a nie dekoracje teatralne. Pietyzm i perfekcjonizm ekipy Smarzowskiego pozwalają uwierzyć, że widzimy życie żywych ludzi sprzed ponad 70 lat.

Po drugie światło; film opiera się na obrazach niby truizm ale dla mnie Smarzowski przypomina tytana światowego kina takiego jak Stanley Kubrick dla którego światło było niemal fetyszem. Proszę zobaczyć „Odyseję Kosmiczną 2001” i „Barry Lyndon” zwłaszcza, w tym ostatnim filmie światło jest kluczowe, przykład – nie sztuczne oświetlenie ale setki świec takich jak w XVIII wieku stanowiły jedyne światło w filmie.

W „Wołyniu” mamy kilka niezwykłych sugestywnych scen jak z obrazów Rembrandta gdy jedna lampa naftowa oświetla twarze aktorów ściągnięte w emocje danej chwili.

Po trzecie muzyka; nie wiem jak Państwo ale ja w życiu nie słyszę walców w tle czasem jednak na pewny rodzaj muzyki składają się dźwięki tła, czasem przypomina nam się jakiś utwór, a niekiedy gdy jest nam źle coś się rozlega w duszy, czasem krzyk! Taka właśnie jest muzyka w „Wołyniu” krzyk polskiej duszy kresowej.

Napięcie. Filmowców jest wielu, filmów setki tysięcy ale nikt tak nie wbił w fotel widza, nie zacisnął na 2,5 godziny krtani, nie powodował zaciskania rąk na oparciu fotela jak mistrz Smarzowski. „Czas apokalipsy” Coppoli to podróż przez kolejne kręgi piekieł. „Wołyń” Smarzowskiego w tym względzie przypomina dzieło o wojnie w Wietnamie tylko tutaj bohaterzy nie odbywają podróży w przestrzeni. Na kresach jak wir w rzece wciągnięto naszych rodaków w coraz głębsze czeluści. Stopniowo razem z bohaterami zapadamy się wraz z fotelem ku piekłu, wiemy, że nie ma ratunku, widzimy, że wpadamy coraz głębiej, nie ma nadziei i na końcu widzimy bestie, diabły w ludzkiej postaci, które rzucają się na niewinnych.

Tu nie ma landrynkowych zachowań jak w „Liście Schindlera” Spielberga „patrzącego” zza oceanu na holocaust. Nie ma kretyńskich objaśnień i łopatą wsadzających do głowy podpowiedzi. Widzimy perfekcyjne obrazy zła, które zwycięża i inaczej niż w filmach Hollywood nie nadciąga w ostatniej chwili kawaleria ponieważ ten film to nie jest bajka.

Dlaczego ten film jest tak bardzo ważny. Po pierwsze; dlatego, że to może się zdarzyć ponownie, tak! Nie żyjemy na wyspie jak Anglicy, geografia się nie zmieniła, a my dalej mieszkamy na równinie środkowoeuropejskiej między Niemcami, Rosją i… Ukrainą. To nie ma być tekst o polityce globalnej o islamistach, Putinie, narastających w siłę ruchach nacjonalistycznych w całej Europie. Nie ma być o budowaniu sojuszy i dobrych relacji z zachodnimi sąsiadami. Nie ma być o kondycji polskiej armii jej uzbrojeniu i wielkości. Nie powiem również nic instytucjach państwa polskiego i jego ocenie dokonywanej przez obywateli zostających w coraz większej liczbie w domach zamiast iść na wybory, bo nie wierzą, że mają wpływ na cokolwiek. O tym wszystkim przemilczę. Mordowali nas już wiele razy dlatego tylko, że jesteśmy Polakami – „panami lachami” „polaczkami” „polnischen banditen”. Będą to robić ponownie jeśli będziemy słabi.

Po drugie; ofiary należy upamiętnić, pochować, oznaczyć groby, a władze Ukrainy powinny to umożliwić i otwarcie powiedzieć co zrobili ludności polskiej ukraińscy nacjonaliści. Jeśli będą temu zaprzeczać, a na dodatek kultywować bestie, ludobójców bezbronnych dzieci, kobiet i starców i czynić z nich bohaterów wzorców patriotycznych postaw to nie będzie zgody i przyjaźni między naszymi krajami.

Po trzecie; czemu „Wołyń” nie dostał nagrody? Czemu przez dziesiątki lat panowała zmowa milczenia zwłaszcza w III RP. Po części dlatego, że bestialsko wymordowano zwykłych ludzi, a nie elity i na kresach, a nie np. w Warszawie czy Krakowie.

Milczano ponieważ jak cierń głęboko w polskiej duszy tkwi tęsknota za kresami, za Lwowem, Wilnem za Podolem, Wołyniem i przyjęło się uznawać, że cierń tkwić musi bo jakby ją wyciągnąć to nie wiadomo jakie skutki mogłoby to wywołać w społeczeństwie, które do tak wielu rzeczy „nie dorosło”. Smarzowski mocno poruszył ten cierń.

Chyba jeszcze jeden powód dla którego „Wołyń” jest kontestowany przez część środowisk. Ktoś jest doradcą rządu Ukrainy ds. gospodarki, ktoś inny od dróg , a ile interesów na Ukrainie miał Aleksander Kwaśniewski i jego otoczenie. No i „po co mieszać w interesach jakimś tam mordem sprzed 70 lat”.

Marcin Meller w „Drugim śniadaniu mistrzów” w TVN24 powiedział „ten film to obowiązkowa lektura każdego inteligenta”. Nie. Ten film to obowiązkowa lektura każdego Polaka.

„Wybieram stronę zamordowanych, a nie morderców” tym cytatem z „Katynia” Andrzeja Wajdy zakończę swoją recenzję.

Paweł Bystrowski

Wołyń to film o mordercach, nie o trudnych czasach, o narodzie morderców, czy jak to nazwiecie ?.... Smoleńsk też jest o mordercach, a nie o żadnych trudnych czasach. Film Wołyń nie odnosi sie do trudnych czasów historycznych, ale do morderców. Komentarz "nigdy wiecej sposobom rozwiązywania konfliktów sprzed 80 lat!" jest bez sensu, ponieważ to nie był konflikt. Jeżeli gwałciciel wydłubuje oczy kochance to to nie jest konflikt tylko zbrodniarz. 90% komentarzy jest wadliwych.

Film bardzo dobry ale też bardzo bardzo mocny

Oglądałem wiele filmów historycznych, a także katastroficznych. Wołyń to film najwartościowszy z ostatnich kilku produkcji filmowych. Smoleńsk sam w sobie jest kiczem, który nie zasługuje nawet na ZERO z miliona. Wołyń zasługuje na 2 z 1. najlepsza polska produkcja. Odnosi sie do trudnych czasów historycznych, naprawdę tragicznych. I nie chodzi o ilość ludzi, a w kontekście słów "polegli", to o ofiarach tamtego czasu - to Oni naprawdę POLEGLI.

"Wołyń" nie otrzymał żadnej z trzech głównych nagród na Festiwalu w Gdyni. Ciekawe, czy będą też blokować propozycję przyznania OSKARA.

ocena 9/10, Mocny, poruszajacy film, szczegolnie rola Zosi - swietna dziewczyna, ma przyszłosc aktorska!!!!!

Świetny film, warto. Jeden z najlepszych filmów, które widziałam przez ostatnie 5 lat.

warto ale tylko dla tych którzy nie chcą sie samobiczować, mocny film

~ Prawdziwe pojednanie. Całkowicie zgadzam się z twoim komentarzem. Dlatego My Polacy (również ukraińskiego pochodzenia) powinniśmy wzrastać w siłę, być gotowymi bić się za Boga, Honor i Polskę, oraz... wyciągać rękę do zgody tak długo jak się tylko da. Dopiero kiedy zaślepienie drugiej strony odrzuci proponowaną zgodę i znów będą chcieli czynić zło, wtedy przemówi broń (módlmy się do Boga oby do tego nie doszło!) PS W polskiej historii piękne jest to, że nie trzeba było mieć długiego polskiego rodowodu aby zostać bohaterem. Wystarczy tylko chcieć walczyć w obronie wiary katolickiej i rycerskiej kultury polskiej spod znaku białego (a nie czarnego) orła... Berek Josolewicz, Gen. Orlik-Ruckmann, Gen. Kleeberg, Gen. Haller - to tylko kilka biografii z mnóstwa przykładów.